کلافه م

خیلی وقته می خوام برم شهر لوازم خانگی اما جور نشده برام. اینقدر که همه جا تبلیغاتشو با چهره ی پژمان جمشیدی می بینم، دوس دارم برم ببینم چه خبره. چیا دارن. حالا با آقای شوهر جان صحبت کنم ببینم فردا اوکیه بریم یا نه. البته از یه طرف هم می ترسم برم گاهی وقتا همینطوری بدون نیاز به خرید می ریم بیرون، بعددوتایی با دست پر برمی‌گردیم خونه ​​​​​​اونم چیزایی که لازم نداریم ولی دیدیم دلمون خواسته خریدیم. نمونه ش همین چند روز پیش بود. رفتیم واسه شکیب کاپشن بخریم، بعد دوتا پیرهن ست هماز همونجا خریدیم!اون از رنگ پیرهنه خوشش اومد، منم چون اون خرید دلم خواست!دوباره می خواست یه دونه از همون پیرهنا مدل کلاه دارشمبرداره باز ست کنیم که نذاشتمش دیگه ​​​​​​خود پیرهنه بدون کلاه هر کدوم نهصد تومن بود. کلاه دارش هر کدوم یک و دویست.نمی دونم همونم که خریدیم واسه چی مون بود ​​​​​​چشممون دید، دلمون خواست. حالا شهر لوازم خانگی پر از وسایل خونگی و گرون باید باشه. خدا رحم کنه کلافه م...

دیروز پیانو خریدم ​​​​​​البته ساز مورد علاقه م گیتاره. ولی به خاطر مشکل عرق کردندستام مجبور شدم بذارمش کنار. حالا باید از نو پیانو رو شروع کنم.امروز یه ده جلسه کلاس دانلود کردم قبل از رفتن سر کلاسیه مقدار تمرین کنم یه چیزی یاد بگیرم که صفر صفر نباشم. ولی فک کنم استاد داشتن یه چیز دیگه س. حالا یکی دو ماه خودم کار کنم ببینم چطور می شه چقدر راه میفتم،بعد می رم کلاس و درست حسابی شروع می کنم. شایدم همین فردا رفتم کلاس ثبت نام کردم کلافه م...